De eerste week van december is al weer een feit en ik heb nog foto's van eind november. Een variatie van klein en groot. Vogels die gewoon de winter uitzitten en anderen die de winter ontsnappen uit gebieden waar de winter nog echt winter is. Dus als je goed om je heen kijkt en luistert zijn er nog genoeg vogels waar te nemen. Zelfs geelgorzen zijn in troepjes te zien in de buurt van de zonnebloemvelden die de laatste jaren zijn ontstaan als grondbemesters en zo meehelpen de vogels door de winter te komen. Distelvinken veel mezen zoals kool- en pimpelmezen. Mussen sowieso. Dan de meidoornstruiken met de vele bessen waar natuurlijk ook merels hun kostje bij elkaar kunnen scharrelen. Deze soorten heb ik allemaal in de buurt van de Luysen kunnen fotograferen. Verder al weer een paar keer naar de blauwe kiekendieven geweest met de ene dag meer succes dan de andere. De torenvalk liet zich ook goed bewonderen. Ook weer een reeks mooie waarnemingen dus van de blauwe kiekendief maar die plaats ik in een aankomende blog.
Op menselijk vlak iet treuriger, mensen ontvallen ons en een paar dagen terug dan ook weer een begrafenis bezocht en volgende week ook weer naar een uitvaart, nu vanwege een overleden zus van mijn man, Ineke. 76 jaar. Dan gezien mijn eigen leeftijd, een jaar jonger, realiseer ik me dat ik blij mag zijn met mijn situatie, en de mogelijkheid er nog alles uit het leven te halen wat mogelijk is. Over een paar weken moet er weer een kleine ingreep gedaan worden in het ziekenhuis. Weer een plek laten weghalen op mijn huid net als twee jaar geleden. Het lijkt wel een routine te worden en je raakt er zelfs aan gewend. Maar zolang het niet iets chronisch of erger is, kan ik er mee leven.
Dan over een week is het weer Chanouka het feest van het licht en het wonder van het oliekruikje. Link> info over chanouka Zo loopt het dan ook weer richting einde jaar een tijd om stil te staan bij het afgelopen jaar. Een jaar waar ik nog steeds voel dat ik over fouten die ik ooit gemaakt heb, verkeerde beslissingen, verkeerde bejegeningen heb gedaan daar nog steeds voor wordt gestraft. Althans zo voelt dat. De Engelsen hebben daar een uitdrukking voor die de lading wel dekt. "Getting the cold shoulder". Ik ben ook maar een mens. Sorry dat ik blijkbaar zo egoïstisch ben geweest. 12 december de verjaardagdatum van mijn overleden zus Nora. Ik moet veel aan haar denken en het gemis is alleen maar groter geworden. De vrede in de wereld is nog steeds ver te zoeken, naast dat leugens hoogtij vieren een hele groep mensen geneerd, geboycot worden is het geen vrolijke tijd.
Daarom mijn wens voor meer licht in deze donkere dagen. We hebben als mensen maar een leven. Gun een ieder dat leven zonder haat, oorlog en ellende. "Leef en laat leven".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten