Ik ben toch optimistisch want de lente loert om het hoekje, met het lengen van de dagen hoop ik dat het met vogelzang, bloei en nieuw leven de mensen vrolijker gaat stemmen en dat de miserie in Oekraïne snel achter de rug zal zijn, de ontwikkelingen worden steeds kwalijker en dreigender. De aardbevingen in Turkije en Syrië ophouden. De leden van de nieuwe regering in Israël hun verstand zullen vinden en ophouden tweedracht te zaaien in het land en de Democratie op het spel te zetten. Zoveel miserie in de wereld ik ben er echt niet goed van. Mensen begrijpen elkaar niet meer uiten beschuldigingen naar elkaar en beseffen niet wat dat teweeg brengt. Mensen die kinderboeken herschrijven op een manier die onbegrijpelijk is. De schrijver zoals Roald Dahl draait zich vast om in zijn graf zou hij dit kunnen horen. Alles moet correct volgens de wokies. Niks kan/mag meer. Doodeng. Nog even en we hebben weer een boekverbranding. Ik ben al weken somber, heb eigenlijk nergens meer zin in en ben nog steeds erg van slag om wat mij een tijdje geleden ter ore kwam. Ik heb dan wel een lichamelijke revisie gehad maar die donkere wolken in mijn hoofd zou ik ook graag kwijt zijn. Meestal raak ik die negatieve gedachten wel kwijt als ik er op uit trek maar de laatste tijd gaan die gedachten gewoon mee en kom ik er ook weer mee thuis. Ik ben toe aan een vakantie zonder stress, onzekerheden en zorgen. Desondanks heb ik weer mooie waarnemingen gedaan en op de plaat vast kunnen leggen.
Bij deze de plaatjes:
Op de hazelaar waren de bijen al weer druk bezig met stuifmeel verzamelen. De temperaturen waren die paar dagen zo rond de 15 graden en dat was genoeg voor ze om er op uit te vliegen.
Bij Bee Anthophila
Bij Vroege Vogels heeft mijn foto de rubriek over bestuiving mogen opsieren. Zie bericht onder deze foto.
In mijn vorige post was ik op deze locatie De Luysen de Kleine bonte specht tegengekomen. Nu kon ik de Middelste bonte specht fotograferen.
Middelste bonte specht Leiopicus medius
Mos altijd bijzonder om van dichterbij te bekijken.
Deze pimpelmees had het druk met het zoeken naar wat eetbaars. Leuk is te zien dat ze door het hameren op de rietstengels ze een opening kunnen maken om de wormpjes en insecten er uit te kunnen peuteren.
Pimpelmees Cyanistes caeruleus
Met dat warmere weer waren de staartmeesjes ook weer druk met zoeken naar wat eetbaars.
Staartmees Aegithalos caudatus
Windstilte zorgde voor een onbeweegbaar wateroppervlak wat als een spiegel het riet reflecteerde.
Er bewoog wat tussen de takken in De Doort. Een mooie eekhoorn die, zolang ik er stond, als bevroren was. Hij dacht vast dat ie zo geen aandacht zou trekken.
Eekhoorn Sciurus vulgaris
In De Doort staan heel wat oudere bomen en daar kun je elk voorjaar de spechten horen en zien. Dit is de Grote bonte specht. De knoppen aan de bomen staan ook weer op openbarsten. Hier mooi te zien.
Grote bonte specht Dendrocopus major
Deze winter heb ik niet veel kramsvogels gezien. Maar in de Doort gelukkig een behoorlijke groep.
Kramsvogel Turdus pilaris
Op zijn minst 10 stuks reeën. Meestal op dezelfde plek.
Reeën Capreolus capreolus
In de Luysen had ik het rijk alleen. Het was erg rustig. Mensen waren drukker met Carnaval. Plots zag ik een wild zwijn tevoorschijn komen en even later voegde zich een Frisling daarbij. Dat duurde maar even want het jong werd weer gauw het riet ingestuurd. Twee dagen later ben ik nog eens gaan kijken en ook toen was ik alleen. En wat schetst de verbazing; vijf wilde zwijnen. Daarover meer in een volgende post.
Wild zwijn Sus scrofa
Kijk goed dan zie je het jong staan
Dank voor jullie reacties op mijn vorige blog. Als altijd klik op de foto voor een groter en scherper beeld.
