De hele maand juli was een van de natste zomermaanden in vele jaren. Veel mensen klagen hierover maar ik ben er blij mee. Ondanks de vele buien heb ik tussendoor ook regelmatig de zon zien schijnen en een voordeel hierbij was dat de temperaturen rond de 22 graden schommelden en dat vind ik heerlijk. Genoeg warm om de insecten te zien vliegen die zo nodig zijn voor voedsel voor de jonge vogels. Boomkikkers die zich ook voldoende lieten zien. Ik hoef niet zo nodig te bakken op hete stranden of vanwege de grote hitte binnen moeten blijven bij de airco en pas in de avond of vroege ochtend je je weer buitenshuis kan begeven. Dan mis je toch een hoop van de mooie zomertijd. Deze hete temperaturen komen nu veelvuldig voor in de landen die zuidelijker zijn gelegen en dat rondom de aarde. 45+ is geen uitzondering. Bosbranden, opwarming van het zeewater, mens en fauna en flora hebben er enorm van te lijden. De opwarming gaat nu in een schrikbarend tempo. Het stemt mij niet vrolijk en ik maak mij grote zorgen. De oorlog in Oekraïne en de problemen in Israël stemmen mij ook niet erg vrolijk en ik hou mijn hart vast. Dit en nog meer zaken zorgen ervoor dat ik me erg onrustig voel en het maakt mij onzeker. Zie ik de dingen verkeerd ligt het aan mij? Vragen, die niet beantwoord kunnen worden. Dus ga ik er nog meer op uit dan normaal en geniet van alles wat ik tegenkom. Gisteren had ik een bijzondere ontmoeting met een vreselijk aardige man op de Kettingdijk. We hebben wat wetenswaardigheden uitgewisseld over locaties en wat daar aan vogels te zien is/was. O.a. de grauwe klauwier. Ik had mijn auto aan het begin van de Kettingdijk geparkeerd en daar liep ik naartoe om naar die locatie te rijden om de grauwe klauwier te gaan zien. Al lopend naar de auto vertelde de man over zijn zieke vrouw en dat hij daardoor wat weken niet de natuur in was geweest. Je mist dan delen van de voortgang van de natuur. Dat klopt want dat merkte ik ook na terugkomst van onze vakantie. Het verhaal over de ziekte van zijn vrouw heeft veel indruk op mij gemaakt en zei hem dat ze een moedige vrouw is. Hoeveel kan een lichaam aan en dan er toch weer voor gaan. Ik heb er veel aan gedacht en respect voor. Dan zijn mijn gezondheidsproblemen een peulenschil als ik het mag vergelijken. Later ontmoette ik hem weer op de bewuste locatie en hij wees me waar de klauwieren zaten. Prachtig. Bedankt lieve man en veel sterkte.
Ik ben dus in die dagen dat ik op stap was weer op diverse locaties geweest. O.a. De Luysen, De Doort, Kettingdijk, St. Maartensheide, Smeetshof en Wijfelterbroek.
Hierbij alweer een te grote serie waarin ik bij de foto's het e.e.a. vertel.
Bij de bijeneters Merops apiaster is er nog een nest waar de jongen niet zijn uitgevlogen. Weliswaar op afstand nog wat foto's kunnen maken van de oudervogels die met prooi aan kwamen vliegen.
