IJzerenbos Susteren, Spechten en ....

 

Het IJzeren bos is bekend om zijn vele spechten. En dat geloof ik direct want toen ik daar doorheen wandelde hoorde ik links en rechts geroffel en het lachen van de groene specht. Zien was een ander verhaal maar op de terugweg kwam de grote bonte specht vlakbij op een tak zitten. Het licht was gelukkig nog goed dus heb ik dit exemplaar redelijk vast kunnen leggen. 

Grote bonte specht

 

Verder in het bos veel kool- en pimpelmezen. Deze kwamen snoepen van zaden die naar het schijnt door een mevrouw op vaste plekken langs het wandelpad worden gestrooid. De vogels zijn daar inmiddels zo aan gewend dat ze ook weinig vrees hebben voor de mens die daar langs komt. Uiteraard hebben muizen dit inmiddels ook ontdekt en zo kon ik deze bosmuis fotograferen. Niet zo simpel want ze zijn snel deze rakkers.

Bosmuis op zoek naar wat eetbaars



Pimpelmees

Kool- en Pimpelmezen

Al met al een mooi bos en vanwege de spechten zal ik daar vaker naar toe gaan.

Kraanvogels en meer, Kolleberg Sittard

 

Een erg vroege lente, zo voelde het aan. Met 14 graden was het heerlijk toeven op de Kolleberg. Bloesem was al te zien en toen ik het trompetteren hoorde van de kraanvogels was het lentegevoel volmaakt. In drie groepen kwamen de kraanvogels over gevlogen richting NO. Wat een geweldig fenomeen is dit toch.



 

Verder was het gezang van geelgorzen overal in de stuiken en bomen te horen.

In het gedeelte van de Kolleberg bij de kapelletjes hangen diverse nestkastjes voor de vogels en ook hier was duidelijk te zien dat er al druk gewerkt werd aan het inrichten van de nestkast.

Sneeuwklokjes stonden nog steeds uitbundig te bloeien. En op de velden zie je in de getrokken voren het zaaigoed al groen worden.

Kolleberg, sneeuwklokjes en geelgorzen

 

Even scheen de zon maar alras kwam er weer bewolking opzetten en trok de wind weer aan en bovenop de Kolleberg heeft de wind vrij spel. Desondanks lekker even kunnen uitwaaien en een groepje geelgorzen hun riedeltje van Beethoven horen zingen in de bomen en struiken. Natuurlijk had ik vergeten mijn lens goed in te stellen dus waren de meeste foto's mislukt maar Photoshop biedt dan weer uitkomst en heb dus toch maar twee foto's van de geelgorzen geplaatst. Op de Kolleberg tref je leuk bewegwijzering aan en achter een daarvan stonden sneeuwklokjes beschut te bloeien. Verderop de vergane glorie van een gekraagde aardster. De Kolleberg is ook een favoriete uitlaatplek voor honden. Niks mis mee maar mijn broek kon gelijk de was in omdat een hond niet wist wat luisteren naar het baasje was en kwam dus zijn snotneus met modder aan mijn broek afvegen. Dat vond ik dus minder aangenaam. "Sorry" krijg je dan te horen van de bazin.



   

Beversporen bij De Kink

22 januari ben ik polshoogte gaan nemen bij De Kink of ik misschien de bevers zou zien of op zijn minst wat meer sporen. De bevers heb ik niet kunnen waarnemen maar sporen des te meer. Dat ik de bevers zelf niet heb kunnen zien komt doordat de bevers veelal in de nacht actief zijn. Pottenkijkers niet gewenst. In de hoop dat ik nog bevers tegen schemertijd zou kunnen zien ben ik tot laat in de middag gebleven, helaas, maar wel een mooie zonsondergang kunnen vastleggen.
Willy de Koning daarentegen is daar wel in geslaagd. Zij is zeer actief met het opsporen van bevers in vele gebieden en met het plaatsen van een cameraval beelden kunnen vastleggen. Zo heeft ze een koppeltje kunnen vastleggen bij De Kink. Op haar blog Castor Fiber  <Link kun je er alles over lezen en de beelden bekijken. Erg leuk!
Van de vele knaagsporen heb ik wat foto's gemaakt.