... maar sommige dingen blijven steken en etteren net als een splinter die je niet uit je vinger kan krijgen.
Daarom maar weer veel naar buiten om te trachten het te vergeten of op zijn minst te verzachten.
Recent vernomen dat een van mijn beste blogvrienden uit Engeland ernstig ziek is en dat zijn dagen geteld zijn. Richard Pegler is zijn naam. Vaak had hij het er over dat hij toch graag boomkikkertjes zou willen zien. Helaas is het er nooit van gekomen. Nu elke keer als ik boomkikkers zie zal Richard in mijn gedachten zijn. De onderstaande foto is dan ook ter ere van Richard.
Richard sterkte de komende dagen ik wens je courage.
De woudaap, zilverreiger, boomkikker, en veel foto's van familie grauwe klauwier. Inmiddels heb ik geconstateerd dat het vrouwtje al een tijdje niet meer in beeld is en het mannetje beide juveniels van prooi voorziet. Vanuit de auto was het allemaal goed te volgen en toch genoeg afstand om ze niet te storen.
Woudaap Ixobrychus minutus
